Kasım 10, 2011

cuma ve pazar günlerine ait bi koku bi hava bi bişey var. takvime bakmadan anlarsın bugün pazar diye. bilmiyorum neden ama en çok evdeyken hissediyorum bunu. cuma günü olunca mavi önlüğümle okuldan çıkıp babamın beni almasını beklerdim sonra da abimi almaya gider miyiz heyecanı yaşardım. sonra cuma günleri hep bi  mutlu olma havası yaşatırdı bana bu böyle kaldı. pazar günü ise kahvaltıdan sonra başlardı gerginlik,karın ağrısı. hele saat 4 buçuk oldu mu,abim giyinmeye başlardı,annem yemek hazırlardı ve hep ntv de bi basket maçı olurdu. pazar günü deyince aklıma hep şu ses eşliğinde evde yaşanan telaş gelir. pazar günlerini de bundan sevmem işte. bilinçaltında var bişey dedikleri bu olsa gerek. cuma ya da pazar sanırım kavuşma ve ayrılma günlerinde yaşanan hisler bunlar.ama benim aklımda cuma ve pazar olarak kalıcak hep.

P.S: bugün cuma değil onun da farkındayım:)

1 yorum:

karambol dedi ki...

pazarları hiç sevmem. hele bi de kışsa :( cumalar güzeldir :)

Blogger tarafından desteklenmektedir.