ACIYOR

Mutsuzluktan söz etmek istiyorum
Dikey ve yatay mutsuzluktan
Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun
sevgim acıyor

Biz giz dolu bir şey yaşadık
onlar da orada yaşadılar
Bir dağın çarpıklığını
bir sevinç sanarak

En başta mutsuzluk elbet
Kasaba meyhanesi gibi
Kahkahası gün ışığına vurup da
ötede beride yansımayan
Yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi
Öbürünün bir kadından aldığı verem
Bütün işhanlarının tarihçesi
Bütün söz vermelerin tarihçesi
sevgim acıyor

Yazık sevgime diyor birisi
Güzel gözlü bir çocuğun bile
O kadar korunmuş bir yazı yoktu
Ne denmelidir bilemiyorum
sevgim acıyor
Gemiler gene gelip gidiyor
Dağlar kararıp aydınlanacaklar
Ve o kadar

Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır
Sonbahar geldi hüzün
Kış geldi kara hüzün
Ey en akıllı kişisi gündüzün
sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse

Eylül toparlandı gitti işte
Ekim falan da gider bu gidişle
Tarihe gömülen koca koca atlar
Tarihe gömülür o kadar

*Turgut Uyar*

Banana Hammock

başlık konusunda sıkıntı çektiğim aşikar ama bu sefer kararlıydım sanki.yok olmadı. yine aklıma hiç bişey gelmemesi sonucu scrubs ın bugün izlediğim bölümünden aklımda kalan o iki kelimeyi yazdım gitti.eğlenceli oldu,sevdim ben.

garip ama güzel günler geçiriyorum bu aralar sanki. büyümüşüm gibi hissediyorum nereyi tercih etsek diye soran yeni öss gençlerine yardım ederken, saçma sapan seviniyorum dün annemle gidip kuş aldık eve diye.(o öttükçe gülümsüyorum.adı gibi çok şaşkın.) ya da çilekli kurabiye yapmak için heyecanlanıyorum.her yerde ay çiçeği görüp her seferinde:"çok güzeller yea" diyorum. scrubs ı dönüp dönüp izlememe rağmen ilk kez izliyo gibi gülüyorum. abim e gülüyorum.anneme gülüyorum.alakasız bi anda alakasız birinden senin portreni çizdim diye mesaj gelmesine şaşırıyorum..etrafımdaki insanları kırıcam diye aklım çıkıyo,korkuyorum. can bonomo dinliyorum. kafam sürekli karışıyo,ama susuyorum. yapmak istediğim şeyleri sürekli unutuyorum.yan flüt çalmak istiyorum,seneye çalmaya başlayacağımı düşünüp mutlu oluyorum.
mutluyum mutlu.
son olarak -can bonomo demişken aklıma geldi- bana bir saz verin; çalarım,atarım,tutatım keyfimden.. demek istiyorum.
sevgiler..

bu ara sürekli böyleyim sanırım.din bulduğumu bilsem kalkmam ya. öyle güzel yatıyorum ve hiç bişey yapmıyorum ki o kadar olur. hiç bu kadar çok yatıp dinlenmemiştim heralde ya.yıllardır tatil yapıyoruz diye geziyomuşuz salak salak.al sana tatil ya mis.yat.oh.

                                       -her gün bu listemi de hazırlıyorum bi güzel..

-annem bişey istediğinde aynen böyle bakıp,"oo mum I can..but I won't"demek                       istiyorum.sadece istiyorum tabi.paşa paşa yapıp oturuyorum yerime.

                                                                            --at the end--

ötekisi..

içimdeki öteki insan bugünlerde isteğim dışında etraafta dolaşmakta. ona karşı koyamadan beni yönetiyo,hislerimi o kontrol ediyo.içim içimi yiyo diye bi söz varya,evet o içimdeki içimi hatta dışımı yedi.duygularımın dengesini sağlayamayayım diye de elinden geleni yapıyo. bense bi köşede onu izliyorum.koyverdim.hadi yap tamam,tamam bunu da böyle düşünüp kafayı yiyim ona da tamam..ee saliha ya noldu. bilmiyoruz.küçükken ne güzelmiş diyorum bazen. en büyük derdim sokağa çıkıp oyun oynamadığım zamanlar sıkılmaktı. ya da "mervee sokağa gelsene.." dediğimde annem izin vermioo tarzı cevaplardı.çözümü de çok basitti babam işten gelirken bi hediye alsa geçerdi. şimdi öyle mi ya. her bi bok kafamın içine öyle derin yerleşiyo ki dünyadan kopmuş gibi oluyorum.(en çok sinirlendiğim de iki yüzlü tavırlar,) birinden saniyede nefret edip saniyede de sevebiliyorum. bu hayattaki ben değilim sadece olanları izliyorum gibi. kimseye istediğim gibi davranamıyorum. sanki oturmuş bi televizyon dizisi izler gibi kendimi takip ediyorum ve "hayır ya orda öyle demicektin işte,niye aklından geçenleri söylemedin ki,kızıyosan kızdım de,heh al işte iyice karıştı her şey,aferin.." gibi tepkiler bile veriyorum. engel olamıyorum da bu duruma. senaryolar kafamın içinde nasıl şekiller alıyo. olum oha be öyle de olmaz heralde diye hayatımın diğer bölümlerini heyecanla bekliyorum..
içimdeki öteki saliha ya sevgiler.ama çık artık hayatımdan ya ben bi köşede oturup kendimi izlemekten sıkıldım.

sabah kahvaltıda kendime krep yapıp üstüne de koca evi temizledim. vee beklenen akşam yemeği teklifi babadan geldi:"7de hazır ol kızım."
afiyetler olsun bize..

şu aptal ve şımarık çocuklar varya,hele bi de erkek olanları vardır.heh işte 7-8 yaşlarında olanları alıp dövsem dövsem dövsem. ya da devlet toplasın onları 12-13 yaşında salsın doğaya.halbuki nasıl severim çocukları ama bunlar çocuk değil.allah sabrımızı sınamak için yeryüzüne serpiştirmiş bizim için arada bi karşılaştırıyo bizi onlarla. mesela bitanesiyle karşıkarşıyayım şu an. yok önlü arkalıyım. antalyadan izmir e döndüğüm otobüste arkamda oturuyo sınama aracı.otobüse yerleştiğinden beri koltuğumu tekme atmak suretiyle sarsıyo,hayır yani amacın ne evladım.sakince otur ama yok sabrımı sınamak görevi. bi yarım saat sonra annesine dönüp "kusura bakmayın ama -çocuğu göstererek- koltuğu tekmelemezse çok sevinirim." dedim gayet kibar. kadın suratıma bakmadan ağzındaki 56789 tane leblebiyle çocuğa "çök ayoanı koltoktan hodi grıugj" gibi bişey dedi.ben önüme döner dönmez fısıldamalar başladı.kesin gerizekalı abla damgasını yedim. neyse en fazla 5dakika sürdü çocuğun sakinliği.hala arada bi estikçe tekmeliyo.bak yinee..
allahım büyüksün yarebbim ama bu yol 7 saat ya.gitmez yani.amin.

bugün hayatımda ilk kez yoğun bakıma girdim.buz gibiydi. sanırım bi 10 hasta kendini bilmez yatıyodu. uzun bi süre dondum kaldım. sonra birsürü şey sordum:
-şu teyzenin neyi var?
-.....
-yani?
-e ölür bi kaç güne.
-peki şu amca?
-o 100 gündür burda.bir iki güne ölür.
-peki hissediyolar mı o aletlerin üzerlerinde olduklarını?
-acıya tepkileri yok.
-ama yüzünü kaşıdı şu teyze?
-refleks.
...
bi gün öyle olabileceğini düşünmek çok tuhaftı.

derya;

abla,anne,kardeş,küçük çocuk..
kocaman odtü yü bitirdi,
örtmen olmaya  bir adımı kaldı.
yarın KPSS. dualar beklenir,
derya soruları çözer,
seneye deryayla öğrencilerin sınav kağıtlarını okuruz.
lütfen olsun.
kpss ye sevg.. ay yok yok ne sevgisi saygılaarr...

bu ara mezuniyet mezuniyet üstüne. herkes mezun oluyo ben sürekli velilerin arasında alkışlayıp,ağlayan insan sıfatındayım. en sonuncusu kuzenim deryanın odtü den mezun oluşunun töreniydi. en eğlencelisi oydu sanırım. ordan da antalya ya doğru yola çıktık.biraz da tatil yapmak gerek. allahım sevdiceğimin de dediği gibi yollarda büyüdüm yemin ederim. .yol boyu müzik dinleyip boş boş şeyler düşünerek zaman geçirmeye çalışıyorum. ama çok boş. antalya ya gelirken de birini öpmek nasıl ortaya çıktı aklıma nasıl takıldı. bombok bi düşünceye girdim çıkamıyorum.derya bişey anlatıyo dinleyemiyorum. derya sıkıntıyı anlayıp sordu. anlattım kafamdaki boş muhabbeti. sanki daha önce düşünmüş gibi. yani sonuçta ilk olarak adem havvayı öpmüştür ne biliyim deyip kafasını çevirdi. yol salaklığıyla ikimiz de yorum yapmadan yolu izlemeye devam ettik. şimdi kendime gelince sesli sesli güldüm.
alkışlarım ve sevgilerim Derya'ya..