antalya,  izmir arasında geçen hayatımdan sonra şehir değiştirmek o kadar garip geliyo ki. hiç yön kavramı olmayan ben istanbul a gelirken bunu hiç hesaba katmamıştım.otobüse sürekli sırayla binilen, -hatta binerken bayanlara öncelik tanınan- bi şehirden geldikten sonra istanbul sıkıntı oldu bende.zeynep beni çekiştirmese o iki saatlik muhteşem metrobüs yolculuklarım hep ayakta geçer yemin ederim. toplu taşıma araçlarının bana alışması,benim de onlara alışmam zaman alıcak bence.ama seviyorum o heyecanı.
sevgiler istanbul