Haziran 12, 2011

küçükken;
- "lokman hekim"i gerçekten adı lokman olan bi hekim sanardım.ne çok lokman diye hekim var diye de düşünürdüm.
-gündüz kuşağı pembe dizilerdeki oyuncuların sadece ağızlarını kıpırdattığını sanardım,
e tabi o kadar konuşmayı nasıl ezberlesin adamlar diye mantıklı bi açıklamam da vardı.
-sesim çok güzel sanıp,şarkıcı olmayı hayal ederdim.
-babamın cep telefonunda "şebeke arıyor" yazınca onu bi kadın sanıp "ohaa şebeke kim yaaa" deyip telaş yapardım.
-palyaço diye bi canlı türü var zannederdim.hala korkarım kendilerinden.
-çanakkalede şehitlikleri gezerken mezar taşlarını okuyup kuzenime"niye hepsinin soy adı fatiha"diye sorduğumu hatırlıyorum,yalan yok.
-büyüyünce babamla evlenmeyi hayal ederdim.annemden bile kıskanırdım. o zamandanmış bu büyük aşkım.
-evdeki eski oyuncaklarımızı,kitaplarımızı yazın akşam üstü saatlerinde mahallenin cafcaflı bi köşesinde oturup satardık. babamın arkadaşları babama "şu bizim arabayı satıyım diyorum" deyince,"uu bu amca da akşam bizim yanımıza arabasını koyup satıcak heralde,çok iyi yaa,babam da bizim
arabayı bana verse de ben de satsam ne havalı" diye düşünürdüm.
-pastel boyayı elime alır almaz kocaman bi futbol sahası çizerdim.garip bi sevgi.(annem o zaman anlamıştık sende bi sıkıntı olduğunu diyo.)köşesine de kanald amblemi koymayı unutmazdım.neden ama hala bilmiyorum.
-uykum gelince babamın dizine yatıp saz çalmasını beklerdim. yoksa sıkıysa uyut.
-trt bizim zannederdim.
-hep aynı anda 3-5 erkeğe aşık olurdum.yaş sınırı da yoktu. (5 yaşındayken 25-30yaşındaki adamlar bile listemdeydi.gönül bu,laf dinlemez.)
-mahalledeki çocukların içinde hep en küçük ben olurdum.her oyunda"fındık-fıstık olsun saliş" diye sessiz sessiz birbirlerine söylerlerdi.ney yapayım kader.
-amerikan traşlı saçlarımla halı saha maçlarının vazgeçilmez kalecisiydim.
-yaz akşamları mısırcı amca gelirdi mavi motoruyla.allahım o mısırın tadı neydi öyle."süt darı" diye bağırır bağırmaz gidip o mavi motora oturmak için yırtatdım bi yerlerimi.
-en sevdiğim çizgi film "rugrats", en sevdiğim çocuk programı da blue's clues du.türkçe seslendirmede steve in söylediği şarkıyı "bluenun ip ucusu"diye söylüyolardı. en sevdiğim şarkı da oydu galiba.
...yazdıkça milyonlarca şey geliyo aklıma.ama yeter.böyle yazarak hatırlamak istedim sadece.
küçüklüğüme bolcaa özlemler..

3 yorum:

betweenthebars dedi ki...

harika yaa ben de küçüklüğüme gidiverdim bi anda :)) bluenun ipucu şarkısını ne söylerdim ben de ufakkene.. rugrats filan.. nickelodeon genel olarak öyle değil miydi zaten.. ama en tatlısı en şirini de amerikan traşlı prensesimdi :))

U Yeah dedi ki...

KanalD'ye sesleniyorum bu genç kızımıza sahip çıkalım, futbol spikeri olursun kim bilir?

saliha d. dedi ki...

ah keşke keşke

Blogger tarafından desteklenmektedir.