Temmuz 28, 2011

Banana Hammock

başlık konusunda sıkıntı çektiğim aşikar ama bu sefer kararlıydım sanki.yok olmadı. yine aklıma hiç bişey gelmemesi sonucu scrubs ın bugün izlediğim bölümünden aklımda kalan o iki kelimeyi yazdım gitti.eğlenceli oldu,sevdim ben.

garip ama güzel günler geçiriyorum bu aralar sanki. büyümüşüm gibi hissediyorum nereyi tercih etsek diye soran yeni öss gençlerine yardım ederken, saçma sapan seviniyorum dün annemle gidip kuş aldık eve diye.(o öttükçe gülümsüyorum.adı gibi çok şaşkın.) ya da çilekli kurabiye yapmak için heyecanlanıyorum.her yerde ay çiçeği görüp her seferinde:"çok güzeller yea" diyorum. scrubs ı dönüp dönüp izlememe rağmen ilk kez izliyo gibi gülüyorum. abim e gülüyorum.anneme gülüyorum.alakasız bi anda alakasız birinden senin portreni çizdim diye mesaj gelmesine şaşırıyorum..etrafımdaki insanları kırıcam diye aklım çıkıyo,korkuyorum. can bonomo dinliyorum. kafam sürekli karışıyo,ama susuyorum. yapmak istediğim şeyleri sürekli unutuyorum.yan flüt çalmak istiyorum,seneye çalmaya başlayacağımı düşünüp mutlu oluyorum.
mutluyum mutlu.
son olarak -can bonomo demişken aklıma geldi- bana bir saz verin; çalarım,atarım,tutatım keyfimden.. demek istiyorum.
sevgiler..

0 yorum:

Blogger tarafından desteklenmektedir.