ötekisi..

içimdeki öteki insan bugünlerde isteğim dışında etraafta dolaşmakta. ona karşı koyamadan beni yönetiyo,hislerimi o kontrol ediyo.içim içimi yiyo diye bi söz varya,evet o içimdeki içimi hatta dışımı yedi.duygularımın dengesini sağlayamayayım diye de elinden geleni yapıyo. bense bi köşede onu izliyorum.koyverdim.hadi yap tamam,tamam bunu da böyle düşünüp kafayı yiyim ona da tamam..ee saliha ya noldu. bilmiyoruz.küçükken ne güzelmiş diyorum bazen. en büyük derdim sokağa çıkıp oyun oynamadığım zamanlar sıkılmaktı. ya da "mervee sokağa gelsene.." dediğimde annem izin vermioo tarzı cevaplardı.çözümü de çok basitti babam işten gelirken bi hediye alsa geçerdi. şimdi öyle mi ya. her bi bok kafamın içine öyle derin yerleşiyo ki dünyadan kopmuş gibi oluyorum.(en çok sinirlendiğim de iki yüzlü tavırlar,) birinden saniyede nefret edip saniyede de sevebiliyorum. bu hayattaki ben değilim sadece olanları izliyorum gibi. kimseye istediğim gibi davranamıyorum. sanki oturmuş bi televizyon dizisi izler gibi kendimi takip ediyorum ve "hayır ya orda öyle demicektin işte,niye aklından geçenleri söylemedin ki,kızıyosan kızdım de,heh al işte iyice karıştı her şey,aferin.." gibi tepkiler bile veriyorum. engel olamıyorum da bu duruma. senaryolar kafamın içinde nasıl şekiller alıyo. olum oha be öyle de olmaz heralde diye hayatımın diğer bölümlerini heyecanla bekliyorum..
içimdeki öteki saliha ya sevgiler.ama çık artık hayatımdan ya ben bi köşede oturup kendimi izlemekten sıkıldım.